توسعه غیر متوازن و آسیب های اجتماعی

منظور از توسعه غیر متوازن رشد ناهماهنگ نهادهای اقتصادی و اجتماعی است . برای مثال اگر صنایع خودرو سازی رشد کنند اما جاده ها متناسب با آن رشد نکنند ما با افزایش بار ترافیکی و عوارض مربوط به آن روبرو خواهیم بود. یکی از ویژگی های توسعه در کشور ما ،نا متوازن بودن آن است .نامتوازن بودن توسعه زمانی اتفاق می افتد که بالاترین سطح مدیریتی یک کشور فاقد دانش و توانایی های مدیریتی باشد.توسعه غیر متوازن نه تنها به ارتقاء سلامت و رفاه در جامعه منجر نمی شود که مشکلات و آسیب های اجتماعی را افزایش می دهد . براین اساس می توان با قاطعیت مهم ترین عامل رشد آسیب های اجتماعی در ایران را بی صلاحیتی بالاترین سطح مدیریت کشور دانست. این که گفتمان غالب مدیران ارشد این کشور حاوی ((فرافکنی)) مشکلات به ((دشمن ))است نشان می دهد که آنان خود نیز اگر چه به ظاهر این حقیقت را کتمان می کنند اما در عمق با احساس گناه ناشی از خیانت خود در گیرند. در واقع برای تعیین میزان جرم هریک از مسوولان اداره کشور می توانید از همین ابزار استفاده کنید : هر که بیشتر از ((دشمن)) سخن می گوید مجرم تر است.